İnsan, insanın eseridir. Eğitimin ve bilincin olmadığı yerde ise insan cehaletin esiridir.

Güzel bir coğrafyadır buralar. Zaten çocukları güzel olan bütün diyarlar güzeldir. Ancak, insanlar büyüdükçe kötüleşiyor. O masum, güzel çocuklar büyüdükçe kirleniyorlar. Daha sonra o kirlenen çocuklar da büyüdüğünde başka çocukları kirletmeye devam ediyorlar.

Dünyanın bütün güzellikleri bir araya gelse bile cehalet düşmanına karşı direnemeyecek kadar zayıf kalırlar. İşte cehalet bu kadar güçlüdür. Cehalet değil miydi kız çocuklarını evlendiren, kardeşi kardeşe düşüren, hapishane denilen duvarları ördüren, insanın kanını insanın eline bulaştıran, temiz çocukları kirleten, oyuncak yerine silah verdiren, akrabalığı, komşuluğu, paylaşımı yok eden, hepsinden en acı olan ise sevmeyi ve sevebilmeyi yok eden ve insanı bu duygudan mahrum bırakan. Cehaletti, tüm bu başarıların kahramanı. Cehaletti Ömer’i bu hayata sürükleyen.

İnsan, insanı cehaletin esaretinden kurtararak eğittiğinde, inanıyorum bir gün masum, güzel çocuklar yine masum ve güzel büyükler olacaktırlar. Cehaleti yok edebilecek tek silah olan eğitim ile bu hayalleri bir gün gerçekleşeceği inancını taşıyarak yaşıyorum.