Aşk Sürgünleri – Resul Davutoğlu

“Sorgulamalarla tedirginlik duraklarına varırız ki bu olmamalı. Biz tercihsizdik. Tercih hakkımız aşkımızla yok olmuştu. Aşkın kölesi olmuştuk. Aşk bize hükmediyordu. -Gerçek aşk hükmeder. Hükmetmeyene aşk denilemez- Sadece aşk kapımız açık kalmıştı. Tek yolunu yürüyene kim itap edebilir? Tercihler deryasından bunu seçmedik yani. Aşksızlık veya bu yoldan birini seçmeliydik. Aşkımızı seçtik. Seçilmeyen aşk olamaz. Tercihleri öldürmeyen olamayacağı gibi… Çok düşündüm. Tarttım, biçtim. Sonunda ‘Ömür boyu bir yenilmiş olarak üzüleceğime tercihimin gerekleriyle yüzleşeceğim’ dedim. Yüzleşemeyen hep mağluptur. Yüzleşen hep muzaffer olduğu gibi…” Sanki aşkın ahengine kapılmıştı. Her gücün gizil bir ahengi olur. Çekim ve etkileşim gücü de… “Ya sen ya hiç kimse. Bu sözüm bir palavra, böbürlenme falan değil. Yine söylüyorum. Ya sen ya da hiç kimse… Aşkla bir pervasızlaşmışım ki ölçmeye, hayale gelmez.”