Her insanın gönlüne söz geçiremediği zamanlar olur. O koskoca deryada kimsesiz bir kayık gibi sürüklenir dururuz çoğu zaman. Bilinmeyene yolculuğumuz dört mevsim devam eder. Kimsesiz kışlar gelir geçer üzerimizden. Bir sonbahar hüznü sarar o kırılgan bedenimizi. Bulutlar ıslatır tüm benliğimizi ve işte o an isteriz ki yanımızda, bize yalnızlığımızı hissettirmeyecek bir şeyler olsun. Bu kimi zaman bir annedir, kimi zaman bir sevgili ama en çok da şiirlerdir. Yüreğimizin bize bakan tarafında kulağımıza fısıldanılan iki dize bizi tekrar hayata bağlar. Umuda yolculuğumuzda pusulamızdır şiirler. O yüzdendir ki her şiir insan olana insanca yaşamayı öğretir. Bu kitapta da uzunca yoldan gelip sizinle kucaklaşmak isteyen şiirleri bulacaksınız.

“

…

Önce dat dat duyuldu

Sonra açıldık maviliğe

Bir gemi insan

Ve bir koşuşturmaca

“