Hiss-i Kable’l Vuku – Seyit Taşer

Değişen toplum yapısı ve ifsad olan insan ilişkileri ve iletişimi neticesinde iyi insana rastladığım zaman heyecanlanıyor ve ruhumu yeniden bir ümit ışığı sarıyor. Bazen bulduğumu sanıyor hüzünleniyor, bazen kitaplara, müziğe veya tarihe sarılıyorum. Neden diyorum bakış açımız bu kadar daraldı neden hedeflerimiz küçüldü neden şartlı mutluluklar sarmalına girildi. Kendimizi aşmak, pencereden değil ufuktan bakmak ama bunun için gönül dünyamızı gözden geçirmek, sevmek, karşılık gözetmemek, bizi, toplumumuzu, milletimizi ve dünyamızı değiştirecektir. Bunun için insan ruhunun inceliğe ulaşması ulaşırken yücelmesi maddiyattan arınarak maneviyata koşması gerekecektir. Buna da en çok yardımcı olabilecek alan sanattır. Günümüz dünyasında insanlığın izini arayanlara ve bulanlara ayrı ayrı selam olsun.