Açıklama
İnsanlığa hizmet etmek bedel ister. Her yiğidin harcı değildir! Yaşanmışlıkların beşiğinde, hayatın acı olaylarıyla beslenip, yaşamın sonsuz bilinmezliği ile kundaklanıp, aidiyetini tüm insanlığa hibe etmen gerekir. Ailen herkestir, biyolojik varlığına kaynak olanların soy ismine sığmaz senin adın. Sen tüm insanlığın çocuğusundur, hepsinden birer parçayı barındırırsın ve herkes sana tanıdıktır, her gönlü düşebilirsin, her kalbe sevgi olabilirsin. Senin tanıma sığmayan aidiyetsizliğin kainatın tamamının adıdır. Belki özgürlüktür bu. Beyaz bir kuşun kanadına takılan varlığın, gökyüzünün mavi semalarında ışık saçan güneşe doğru kanat çırpar ve kızgın ateşi ile yakıp kavurduğu şehrin sokaklarına gölge olup, kalabalıkların sıkışmışlığında kaybolan insana unuttuklarını hatırlatır. Özgürlüğün bileklerine vurulmuş kelepçenin bıraktığı izi ancak umudun iyileştirici merhemi deva olacaktır. Kanayan yerlerimizin acısını, hatalarımızın utancını unuttur diye adını umut koydum çocuk.
