Bu yazımda Filiz Güler Polat’ın kaleminden çıkmış, ilk basımı Kasım 2019’da, Kutlu Yayınevi’nde gerçekleşmiş olan Mavili Gülüşler adlı kitaptan bahsedeceğim.

Filiz Güler Polat, bir deneme kitabı yazarak renkli ve umutvari kişiliğini cümlelerine aksettirmiştir. Her biri yaklaşık bir sayfa olan denemeleriyle okuyucuya olumlu duygular yaşatmayı gaye edinmiştir.

80 sayfadan oluşan bu kitabı okurken bir an olsun sıkılmadım ve içimdeki pozitif enerji arttı hatta bir sayfayı okurken durup dakikalarca hayallerime daldığım, sonrasında okumaya devam ettiğim bir an dahi yaşadım. Sizde de benzer bir hissiyatın oluşacağını tahmin ediyorum.

Yazarın kalemini duru ve akıcı buldum. En güzeli de kelimelerine duygularını içtenlikle yansıtması ve bunu okuyucuya da hissettirmesi…

“Gökyüzünün naif vücudunda geziyorum yine bu sabah. Gidenleri, kalanları bir kez daha selamlıyorum umarsızca… Evet, hala delirmedim maalesef, aklım hala yerinde.  Gökyüzüne en son ne zaman baktın? Ya da dur şöyle sorayım, en son ne zaman bir maviye bakıp hayal kurdun? Hayatın neresinde yaşadığını hiç sordun mu kendine? İyi ki yaşıyorum dedin mi? Ya da şöyle diyelim, hiç huzurla nefes aldığını hissedebildin mi? En son hangi durakta inip keyif için yürüdün? Ya da kahveni yudumlarken anılarını değil de kahvenin hazzını en son ne zaman tattın?”

Basit gibi görünen bu sorular aslında üzerine uzunca düşünüp sorgulamamız gereken şeyler çünkü o küçümsediğimiz, geçiştirdiğimiz şeylerdir aslında yaşamak. Koşuşturmalar içinde durup anın tadını çıkarmak, anlamını, hissini yorumlamak… Yazar da güzel cümleleriyle bizlere bunları hatırlatıyor, omzumuzdan usulca tutup bizi geçmişten, zihnimizdeki hengamelerden çekip ana getiriyor. Bir silkeleniş hali aslında bu kitap….

“Kendini asla boşlama. Önce kendin, sonra başkaları… Önce kendini mutlu etmeyi öğren, sonra da başkalarının mutlu olmalarını izle. Mesela ben her sabah müzikle uyanırım hatta şu an en sevdiğim şarkı çalıyor. Güne güzel başlamamızı sağlar, öyle değil mi? Bir iki ayak hareketiyle hazırlanmak çok da mutlu eder beni. Sen de yapmalısın, mesela yarın sabahki işin bu olsun. Aç şöyle güzel bir müzik ve onunla hazırlan gününe, nasıl enerjik olacaksın anlatamam. Neden hayatı hep geç kalınmış halde yaşıyorsun ki? Kendinden başka neyin var bu hayatta?”

Bu ve benzeri paragraflar motivasyon konusunda da bizlere ışık tutuyor.

Sözün özü, oturup bir soluklanmak, kahvenizi keyifle yudumlarken kitap okumak istiyorsanız Mavili Gülüşler’i seve seve öneriyorum. Yazara da bu pozitif bakış açısını sürdürdüğü ve yazmaya devam ettiği bir ömür diliyorum.

Esen kalın.

Aleyna Uluç

Kategori : Bétik değerlendirme - Etiketler :aleyna uluç, deneme, Filiz Güler Polat, Kitap eleştirisi, Kitap yorumu, kutlu yayınevi, Mavili Gülüşler - Tarih : 31 Aralık 2020