“Bereket sabah başlar.”

Gün ortasında uyanmak, neredeyse günü bitirmek, zamanı tüketmek demektir. Tüm canlılar sabahın ilk ışıklarında uyanıp yiyecek aramaya, yani çalışmaya başlarlar. İnsanların da rızıklarını kazanmak için erken kalkma zorunlulukları vardır. Aksi takdirde bereketsiz ve şevksiz bir hayat sürmeleri kaçınılmazdır.

Günümüz insanı, sabahın mutluluk akan ışıltısından ve evlerimize aydınlık getiren bereketinden mahrum kalıyor. Oysa günün bereketi sabahın içinde saklıdır. Sabahları erken kalkan kişi günün bereketine ulaşır. Geceyi eğlence alemlerinde geçirip günü yarım yaşayanların, yaradılışa aykırı olan bu tavır ve davranışlarından ötürü, tüm hayatlarında bir bereketsizlik hakim olur. Bu bereketsizlik mutsuzluk, huzursuzluk, sabırsızlık ve maddi, manevi olarak hissederler.