“Bazı insanlar, bazı insanları konuşmadan da duyabilir. Sevginin özel bir dili, sessiz kelimeleri vardır çünkü…”

“Bir bardak çayın ya da kahvenin sıcağını paylaşabilmekti sevgi ve mutluluk onun ebedi takipçisi… Sevgi, farklı olup aynıyı sevebilmekti. Yakın yahut uzak olmak fark etmeksizin aynı ritimde atmasıydı kalplerin.”

Hayat güzellikler kadar çirkinlikler, mutluluklar kadar hüzün ile doluydu. Bütün olumsuzluklar bertaraf edildiğinde kazanılan tek şey, hak edilen tek ödül sonsuz bir huzur olacaktı. Leyla ve Umut için mutluluğa giden yol dikenlerle kaplanmıştı. Onlar ayaklarını kanatacak olan dikenlere rağmen mutluluk ve huzura ulaşabilecek kadar birbirlerine güvenebilecekler ve her şeye rağmen mutlu olabilecekler miydi?

Ahu onlar için bunu kolaylaştırmayacak kadar geniş bir hayal gücüne ve habis düşüncelerinin tohumlarını ekip büyütebileceği bir çevreye sahipti.

Deneme olarak yazılmış bu kitap arada paylaşılmış kısa bir hikaye ile zenginleştirilmiş ve okuyucuların beğenisine sunulmuştur.